मुंबई : Banana crop.. राज्यासह देशभरातील विविध भागात मोठ्या प्रमाणावर केळी लागवड केली जाते. मात्र सद्यस्थितीत तापमान कमी–कमी होत असल्याने त्याचा केळी पिकावर विपरीत परिणाम होत आहे. दरम्यान, केळी उत्पादक शेतकऱ्यांनी योग्य व्यवस्थापन केले व काळजी घेतली तर कंद उगवण, पानावर चट्टे येणे, झाडांची वाढ मंदावणे, केळी पिकण्याची क्रिया मंदावणे यासारख्या दुष्परिणामांपासून आपण केळी पिकाचे संरक्षण करू शकतो.
भव्य कृषी व दुग्ध प्रदर्शन अ‍ॅग्रोवर्ल्ड 11 ते 14 नोव्हेंबर 2022 @जळगाव..!
अधिक माहिती जाणून घेण्यासाठी खालील लिंकवर क्लिक करा👇
https://youtu.be/1xF7vny7J0I
केळीच्या चांगल्या वाढीसाठी १६ ते ३० सें. ग्रे. दरम्यान तापमान असावे. कमी तापमानामुळे कंद उगवण, मुळयांची वाढ, मुळयांची कार्यक्षमता, पाने येण्याचा वेग, पानावर चट्टे येणे, झाडांची वाढ मंदावणे, फळांची वाढ मंदावणे, फळ पक्वतेस येण्याचा कालावधी वाढणे, केळी पिकण्याची क्रिया मंदावणे यासारखे परिणाम होत असतात. त्यामुळे थंडीच्या काळात शेतकरी बांधवांनी नविन लागवडीच्या बागेत कुळवाच्या पाळया देवून बागेतील माती भुसभुशीत ठेवावी.
बागा तणमुक्त ठेवाव्यात व मुख्य झाडा शेजारीत पिल्ले नियमित कापावीत, बागेतील मुख्य झाडाचे कोणतेही पान कापू नये, फक्त रोगगस्त पानांचा भाग काढावा व बागेबाहेर नेवून नष्ट करावा, झाडाच्या वाढीच्या अवस्थेनुसार प्रती झाड २५० ते ७५० ग्रॅम निंबोळी ढेप द्यावी, शक्य असल्यास बागेत सेंद्रिय आच्छादन करावे, रासायनिक खताच्या मात्रा वेळापत्रकानुसार द्याव्यात, थंडीच्या दिवसात केळीस रात्रीच्या वेळेस पाणी पुरवठा करावा, सकाळी भल्या पहाटे ओलसर काडी कचरा पेटवून बागेच्या चारही बाजूस धुर करावा.
बागेभोवती संजीव कुंपण असावे, नसल्यास पळकाडयाच्या झापा करुन किंवा ५० टक्के शेडनेट वापरून वारा रोधक कुंपण करावे, घड व्यवस्थापनात केळी फुल कापावेत, घडावर इच्छित फण्या ठेवून बाकीच्या फण्यांची विरळणी करावी, घडावर फुलकिडींच्या नियंत्रणासाठी व घडातील केळी फळांच्या वाढीसाठी अनुक्रमे व्हर्टीसिलियम लेकॅन ( ३ ग्रॅम / लिटर) व ०.५ टक्के पोटॅशियम डायहायड्रोजन फॉस्फेट + १ टक्के युरियाची फवारणी करावी.
थंडीच्या काळात अशी घ्या काळजी
घडावर कोरडया केळी पानांचे किंवा १०० गेज जाडीच्या, २ ते ६ टक्के सच्छिद्रतेच्या पॉलीप्रापिलिनच्या स्कर्टिंग बॅगांचे आवारण करावे, काढणी झालेल्या सर्व झाडांवरील पाने कापावीत, यामुळे त्यांची वाढ होत नाही व जमिनीतुन अन्नद्रव्ये घेतली जात नाहीत, बागेत काही वेळा सुक्ष्म अन्नद्रव्ये कमतरतेची लक्षणे दिसून येतात अशा वेळेस सुक्ष्म अन्नद्रव्ये फवारणीतुन किंवा ठिबक व्दारे द्यावीत, बागेतील विषाणूजन्य रोगट झाडे समुळ नष्ट करावीत, रोगाचा प्रसार होऊ नये म्हणून शिफारशीत आंतरप्रवाही किडीशकांची फवारणी घ्यावी.
बागेत करपा किंवा सिगाटोका रोगाचा प्रादुर्भाव आढळल्यास कार्बेन्डेझिम १० ग्रॅम किंवा प्रोपिकोन्याझॉल १० ग्रॅम किंवा ट्रॉयडेमार्क १० ग्रॅम या बुरशीनाशकाची १० लीटर पाण्यात स्टिकरसह मिसळून आलटून पालटून फवारणी करावी. पहिल्या फवारणी नंतर ७ ते २१ दिवसांच्या अंतराने रोगाच्या तीव्रतेनुसार ३, ४ फवारण्या घ्यावात. तसेच सुरवातीच्या फवारण्या नंतर रोगाच्या तीव्रतेनुसार प्रति १० लीटर पाण्यात प्रोपिकोन्याझॉल ५ मि.ली. किंवा कार्बेन्डेझिम ५ ग्रॅम + १०० मि.ली मिनरल ऑइलच्या २ ते ३ फवारण्या दर २ ते ३ आठवडयाच्या अंतराने कराव्यात, अशा पध्दतीने व्यवस्थापन केल्यास कमी तापमानाचा होणारा परिणाम कमी होतो व नुकसानीची तिव्रता कमी होते १९, १९, १९ विद्रव्य खत प्रति लिटर २, ३ एम या प्रमाणे फवारणी करावी.
तुम्हाला हेही वाचायला नक्की आवडेल 👇
